عکاسی با زاویه باز با هدف

لنز زاویه باز فقط برای عکاسی منظره نیست. شما می توانید از آن برای ایجاد تصاویر بسیار متمایز تقریبا در هر ژانری استفاده کنید.

لنز زاویه باز دارای ویژگی های نوری متمایزی از جمله اعوجاج، وینیتینگ و افزایش عمق میدان است.

این گروه لنز همچنین در ایجاد احساس فضای گسترده در رسانه های دو بعدی عالی است. به همین دلیل است که عکاسان منظره اغلب از آن استفاده می کنند.

اما در مورد انواع دیگر عکاسی چطور؟ این راهنما نحوه استفاده هنرمندانه از لنز زاویه باز را بررسی می کند.

در اینجا چیزی است که یاد خواهید گرفت:

• چگونه حس فضای ایجاد شده توسط لنز را مدیریت و استفاده کنیم؟
• چگونه می توانید ویژگی عمق میدان را به روش هایی که منطقی باشد به کار ببرید؟
• استفاده از پرسپکتیو گسترده در پیش زمینه
• مزایای اعوجاج
• تحقق و استفاده از عمودی های کج در یک کامپوزیشن
• مزایای یک تصویر گاه به گاه

حداکثر عمق میدان در هر دیافراگم معین

ابتدا باید دسته لنزهای زاویه باز را تعریف کنیم. برای یک دوربین فول فریم، هر فاصله کانونی پهن تر از 45 میلی متر یک لنز زاویه باز در نظر گرفته می شود. هر لنز از 24 میلی متر تا 45 میلی متر زاویه باز است. هر چیزی از 24 میلی متر تا 16 میلی متر یک زاویه فوق العاده گسترده است و هر چیزی که 15 میلی متر یا کمتر باشد، یک زاویه فوق العاده عریض است.

لنز 28-30 میلی متری لنز “عادی” دوربین APS-C در نظر گرفته می شود. “عادی” به این معنی است که این فاصله کانونی بیشترین مطابقت را با میدان دید بینایی انسان دارد. هر چیزی کمتر از 28 میلی متر یک نمای زاویه باز خواهد بود. بنابراین، 27 میلی متر تا 16 میلی متر زاویه دید گسترده ای در این فرمت تراشه است. هر چیزی که 15 میلی متر یا عریض تر باشد، با دوربین APS-C یک زاویه فوق عریض در نظر گرفته می شود.

درس کلیدی: اگر عمق میدان یک نگرانی قابل توجه است، سعی کنید از دوربین گوشی هوشمند خود استفاده کنید. دوربین های گوشی های هوشمند گسترده ترین پنجره DOF را تولید می کنند زیرا سنسورها بسیار کوچک هستند، اما کیفیت تصویر در دوربین های مدرن گوشی های هوشمند امروزی باورنکردنی است.

ایجاد حس فضای وسیع

یک لنز زاویه باز حس فاصله ایجاد می کند، بنابراین انتخاب خوبی در عکاسی منظره است.

با این حال، این می تواند مشکلی با داشتن فضای منفی در ترکیب شما ایجاد کند که ارزش ندارد.

درس کلیدی: یک نکته حرفه ای هنگام استفاده از لنز زاویه باز برای ایجاد حس فضای وسیع این است که برخی از اشیاء را نزدیک به دوربین قرار دهید تا فضای منفی به ترکیب بندی کمک کند.

یک لنز زاویه باز به دلیل یک ویژگی نوری، حس فضای وسیع را ایجاد می کند.

درس کلیدی: یک لنز زاویه باز صحنه را از دوربین دور می کند، که برعکس یک لنز تله فوتو است که صحنه را به سمت دوربین می کشد. یک استثنا در این مورد هنگام استفاده از لنز زاویه باز زمانی است که یک شی نزدیک به دوربین قرار می گیرد. یک جسم نزدیک به سمت داخل تحریف می شود. هر چه فاصله کانونی لنز گسترده تر باشد، این جلوه ها بارزتر هستند. تصویر قبلی با یک لنز فوق عریض 20 میلی متری ایجاد شده است و تصویر بالا با فاصله کانونی زاویه باز 35 میلی متر ساخته شده است. توجه داشته باشید که هر دو ویژگی های مورد بحث را نشان می دهند، اما تصویر در صفحه قبلی نمایش گسترده تری از وسعت را نشان می دهد.

از جمله آبجکت های پیش زمینه

استفاده از یک لنز زاویه باز شما را مجبور می کند که ترکیب بندی های خود را با دقت در نظر بگیرید. چرا? به این دلیل است که شما ذاتا اشیاء بیشتری برای مقابله با آنها خواهید داشت.

تصویر بالا نمونه ای از یک ترکیب بندی زاویه باز است که با دقت ساخته شده است.

یک مثال معمولی از یک ترکیب بندی زاویه باز ساخته شده می تواند یک شی پیش زمینه مورد علاقه باشد اما وزن بصری کمتری نسبت به ناحیه موضوع دارد.

حد وسط معمولا شامل حوزه موضوع است. این ناحیه کمترین اعوجاج را دارد.

استفاده از یک لنز زاویه باز شما را مجبور می کند که ترکیب بندی های خود را با دقت در نظر بگیرید.

در نهایت، یک ناحیه پس زمینه کل تصویر را در داستان، مکان و ترکیب بندی به هم پیوند می دهد.

تصویر بالا نمونه ای فوق العاده از این نوع “برنامه ریزی ترکیب” برای یک عکس منظره با لنز زاویه باز است. این عکس با یک لنز 28 میلی متری در f/11 ساخته شده است. توجه داشته باشید که کل تصویر به دلیل قرار دادن دقیق نقطه فوکوس بحرانی به شدت فوکوس شده است.

درس کلیدی: قرار دادن دقیق نقطه فوکوس بحرانی برای دستیابی به حداکثر عمق میدان، تکنیکی است که به عنوان “فاصله ابر کانونی” شناخته می شود. به زودی در این مورد راهنمایی خواهم نوشت.

من دوست دارم از لنزهای زاویه باز خود در تکنیکی استفاده کنم که آن را “Crop to Stop” می نامم. تصویر بالا نمونه ای از این تکنیک است. این عکس با یک لنز 28 میلی متری گرفته شده است که شامل نواحی زیادی در سمت چپ و راست بود که نمی خواستم آنها را بگنجانم، بنابراین عکس را به دید و ترکیب بندی مورد نظر خود برش دادم.

چرا به جای تغییر فاصله کانونی لنز من، این کار را انجام می دهم؟ سوال خوبی است

من از “Crop to Stop” استفاده کردم زیرا می خواستم عمق میدان کافی (DOF) برای پوشاندن حصار تا درخت داشته باشم و با یک لنز طولانی تر که امکان پذیر نبود.

درس کلیدی: هنگامی که حداکثر DOF را می خواهید اما چشم انداز تحریف شده یک لنز زاویه باز را نمی خواهید، از تکنیک “Crop to Stop” استفاده کنید. من از تکنیک “Crop to Stop” در یکی دیگر از عکس های این راهنما استفاده کردم. آیا می توانید حدس بزنید کدام یک؟ در پایان به شما می گویم.

لنزهای زاویه باز به خوبی به تکنیک ترکیب بندی معروف به خطوط هدایت کننده کمک می کنند. آنها این کار را به دلیل اثر اعوجاج انجام می دهند.

تصویر بالا از این ایده استفاده می کند. با لنز 28 میلی متری فیلمبرداری شده است. مسیر در پایین کادر بزرگ است زیرا به دوربین نزدیک است. همانطور که مسیر از دوربین دور می شود، اندازه آن به سرعت کاهش می یابد و به احساس عمق و فضا می افزاید.

درس کلیدی: هنگام استفاده از یک خط هدایتگر، گزینه های ترکیب بندی خود را با یک لنز زاویه باز در نظر بگیرید.

عمودی کج

من دوست دارم هنگام عکاسی از معماری از لنز زاویه باز استفاده کنم. بسیاری از عکاسان می گویند، “اوه، شما باید آن خطوط عمودی را روی آن ساختمان ها صاف کنید!”

مگر اینکه برای یک مشتری عکس بگیرید، به ویژه برای یک معماری، دلیلی برای صاف کردن خطوط عمودی وجود ندارد (این نظر من است).

در این مورد فکر کنید. فرض کنید در خیابانی که در تصویر بالا نشان داده شده است ایستاده اید و به ساختمان های اطراف خود نگاه می کنید. آیا خطوط عمودی ساختمان ها مستقیم خواهد بود؟ البته که نه! این خطوط به دلیل هندسه و فیزیک همگرا می شوند. با صاف نکردن خطوط عمودی یک ساختمان، عکس را نزدیک تر به آنچه چشم می بیند ارائه می دهید. به علاوه، شما این مزیت را دارید که یک عکس پویاتر ایجاد کنید.

دو عامل کلیدی تعیین می کند که خطوط عمودی چقدر تحریف شده به نظر می رسند.

اولین مورد فاصله کانونی لنز است. تصویر قبلی با لنز 35 میلی متری گرفته شده است. تصویر بالا با لنز 24 میلی متری گرفته شده است.

عامل دوم درجه ای است که دوربین را به سمت بالا و زاویه بدنه دوربین از چپ به راست است. تصویر در صفحه قبل با دوربین کمی به سمت بالا کج شده و در جهت عمودی نگه داشته شده است. تصویر بالا با دوربین بسیار کج به سمت بالا و در جهت افقی گرفته شده است که سپس به شکل تقریبا مربعی برش داده شده است.

درس کلیدی: هنگام انتخاب تحریف خطوط عمودی، مانند معماری، فاصله کانونی لنز، درجه ای که باید دوربین را به سمت بالا بگیرید و زاویه بدنه دوربین را از چپ به راست در نظر بگیرید.

اعوجاج

وقتی با دانشجویان عکاسی و سایر عکاسان صحبت می کنم، متوجه می شوم که به نظر می رسد آنها مشغول تلاش برای از بین بردن اعوجاج در عکس هایشان هستند.

مگر اینکه من برای کلاینتی عکس بگیرم که خلاف آن را می خواهد، فکر می کنم اعوجاج ابزاری قدرتمند برای ایجاد عکس های پویا است.

تصویر بالا بدون لنز زاویه باز و مقدار مناسب اعوجاج امکان پذیر بود. این عکس برای من بسیار موفق بوده است، هم در جلب توجه آنلاین و هم در فروش چندین بار به عنوان یک عکس استوک.

از اعوجاج یک لنز زاویه باز می توان برای تأکید بر یک منطقه خاص از ترکیب استفاده کرد. در مورد تصویر بالا، من بر چشم اسب تأکید کردم.

درس کلیدی: لنزهای زاویه باز همچنین مزیت فوکوس نزدیک را ارائه می دهند. بسیاری از این لنزها تا چند اینچ فوکوس می کنند.

وینیتینگ

لنزهای زاویه باز، به ویژه لنزهای فوق عریض، تمایل به ایجاد وینیتهای ملایم در گوشه های کادر دارند.

دو عنصر می توانند این تصویر جزئی را به یک مشکل تبدیل کنند.

متوقف کردن دیافراگم یک لنز زاویه باز می تواند تصویر برجسته تری ایجاد کند. با توجه به کیفیت نوری یک لنز زاویه باز که حداکثر DOF را در دیافراگم های عریض تر فراهم می کند، من هرگز لنز زاویه باز خود را بیشتر از f/8 متوقف نمی کنم.

درس کلیدی: بسته به کیفیت لنز، روی یک لنز زاویه باز بیشتر از f/8 یا احتمالا f/11 متوقف نشوید.

عنصر دوم استفاده از سایه لنز است. لنزهای زاویه باز گاهی اوقات دارای سایه لنز هستند که کاملا صادقانه بگویم، عملا بی ارزش است زیرا باید به اندازه کافی کوتاه و به اندازه کافی پهن باشد تا سعی کند یک تصویر ایجاد نکند.

متوقف کردن دیافراگم یک لنز زاویه باز می تواند تصویر برجسته تری ایجاد کند.

تجربه من این بوده است که وینیتینگ هنوز هم می تواند حتی با این سایه های لنز سفارشی یا سایه های لنز جداگانه خریداری شده که برای یک لنز زاویه باز رتبه بندی شده اند، رخ دهد. اگر از سایه لنز مستطیلی استفاده می کنید، مطمئن شوید که به موازات صفحه سنسور ردیف شده است.

علاوه بر این، قرار دادن فیلترهای سبک پیچی در جلوی یک لنز زاویه باز تقریبا مطمئنا باعث ایجاد وینیتینگ می شود. تصویر بالا با یک لنز 35 میلی متری و یک فیلتر پلاریزه در f/5.6 گرفته شده است و همچنان یک تصویر ایجاد می کند. اگرچه، یک تصویر همیشه بد نیست، و من دو عکس نمونه (تصویر بالا و تصویر در صفحه قبل) را دوست دارم، حتی اگر هر دو با یک تصویر ناخواسته به پایان رسیدند.

درس کلیدی: هنگام استفاده از لنزهای زاویه باز، سایه لنز را خاموش بگذارید. از عریض ترین دیافراگم ممکن استفاده کنید و هرگز از f/8 تا f/11 متوقف نشوید. اگر از سایه لنز مستطیلی استفاده می کنید، مطمئن شوید که به موازات سنسور ردیف شده است. از چیدن فیلترهای پیچی خودداری کنید.

نتیجه

لنزهای زاویه باز ابزار ارزشمندی برای عکاس هستند. آنها مزایای افزایش DOF را در هر دیافراگم معین ارائه می دهند. آنها به طور کلی تمرکز نزدیک هستند. استفاده از قابلیت های اعوجاج می تواند عکس های پویا ایجاد کند. باید مراقب بود که فاصله کانونی لنز، زاویه دوربین، شیب دوربین و هر گونه تصویر احتمالی که ممکن است رخ دهد در نظر گرفته شود.

آزمون خودآزمایی:

1. درست یا غلط: یک لنز زاویه باز فقط برای عکاسی منظره مناسب است.
2. گروه لنزهای زاویه باز نیز در ایجاد حس فضای ________ عالی است.
3. با دوربین فول فریم، دسته زاویه باز از چه فاصله کانونی شروع می شود؟
4. چه فاصله کانونی یک “لنز معمولی” در دوربین APS-C در نظر گرفته می شود؟
5. درست یا غلط: مزیت اصلی یک لنز زاویه باز، گسترش عمق میدان (DOF) در هر f/stop معین است.
6. یک لنز زاویه باز حس ________ ایجاد می کند.
7. چرا ایده خوبی است که هنگام استفاده از لنز زاویه باز، یک شی را نزدیک به دوربین قرار دهید؟
8. یک لنز زاویه باز در مقایسه با لنز تله فوتو با یک صحنه چه می کند؟
9. چرا هنگام استفاده از لنز زاویه باز باید ترکیب بندی را به دقت در نظر بگیرید؟
10. “Crop to Stop” چیست و چه زمانی از آن استفاده می کنید؟
11. درست یا غلط: خطوط هدایتگر با لنزهای زاویه باز به خوبی کار نمی کنند.
12. درست یا غلط: عمودی های همگرا یک لنز زاویه باز را برای عکاسی معماری بی فایده می کند.
13. درست یا غلط: با لنزهای زاویه باز، اعوجاج یک مزیت در نظر گرفته می شود.
14. سه موردی را نام ببرید که ممکن است باعث ایجاد یک تصویر با لنز زاویه باز شود.